Zapraszamy do lektury bardzo interesującego artykułu, który powstał po badaniach międzynarodowego zespołu, z udziałem prelegenta naszej konferencji Pana dr Janusza Rymaniaka.
Pierwsza blokada z powodu COVID-19 w 2020 roku stworzyła szczególny scenariusz, który wymusił zmianę na telepracę wśród różnych zawodów i grup społecznych. W artykule przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych na próbach polskich, litewskich i hiszpańskich pracowników zdalnych dotyczących warunków pracy w organizacjach i w domu oraz potencjalnego wpływu niektórych zagrożeń zawodowych związanych z telepracą w domu. W przeciwieństwie do wcześniej opublikowanych artykułów na temat telepracy wywołanej pandemią, które skupiały się na tym, jak ograniczenia w domu pracowników zdalnych po raz pierwszy wpłynęły na ich samopoczucie i równowagę między życiem zawodowym a rodzinnym, nasze badanie stanowi wkład w nowsze przedsięwzięcie, które skupia się na analizie z perspektywy projektowania pracy.
Wyniki ankiety wskazują, że pracownicy czuli się bardziej zestresowani i skonfliktowani na swoich zdalnych stanowiskach pracy, gdy musieli telepracować podczas blokady, oraz że ten negatywny wynik był istotnie związany z pogorszeniem niektórych wymiarów pracy, takich jak przestrzeń, jakość i organizacja (design), ale nie do postrzegania zagrożeń zawodowych związanych z telepracą w domu. Według naszych badań sytuacja wymuszona wydawała się nie sprzyjać wprowadzaniu zmian ze względu na niedostateczne przygotowanie techniczno-organizacyjne pracodawców, a także przygotowanie psychiczne zatrudnionych. Konieczna powinna być sekwencyjna aktualizacja wyników telepracy wywołanej epidemią oraz prowadzenie badań dla różnych etapów pandemii i późniejszego ożywienia gospodarczego. Może to przyczynić się do popularyzacji pracy zdalnej jako jednego z narzędzi rynku pracy w przyszłości oraz jako narzędzia traktowania zasobów pracy jako elementu zrównoważonego rozwoju.
